Επιστήμονες στην Αυστραλία κατάφεραν, όπως υποστηρίζουν, ένα μεγάλο επίτευγμα στο χώρο του Internet και των ταχυτήτων που μπορούν να επιτευχθούν. Με αυτές τις εξελίξεις λένε, το κατέβασμα μιας ταινίας θα γίνεται μέσα σε ορισμένα δευτερόλεπτα!
Οι φυσικοί που ασχολήθηκαν με το project αυτό κατασκεύασαν ένα chip το οποίο θα μπορεί να βελτιώσει τις ταχύτητες του Internet έως και 100 φορές σε σχέση με τα δίκτυα που αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Αυστραλία.
"Το πιο εντυπωσιακό πράγμα από όλα είναι ότι αυτό το chip είναι στην ουσία ένα κομμάτι από χαραγμένο γυαλί. Είναι πάρα πολύ απλό στην κατασκευή, άρα και πολύ φτηνό ταυτόχρονα", είπε ο Ben Eggletopn, Διευθυντής του Κέντρου για Υπερ-υψηλών ταχυτήτων συσκευές για Οπτικά Συστήματα (η αλλιώς CUDOS).
Τόνισε μάλιστα ότι αυτή η πολύ μικρή συσκευή θα μπορεί να βγει στο εμπόριο μέσα σε 5 χρόνια και να χρησιμοποιηθεί σε χώρες όπως η Ιαπωνία, που είναι πολύ πιο μπροστά από την Αυστραλία στο χώρο της εγκατάστασης δικτύων οπτικών ινών. "Αφού αυτοί είναι οι οδηγοί στα δίκτυα της επόμενης γενιάς, θα είναι οι πρώτοι που θα αναζητήσουν νέες τεχνολογίες στον τομέα".
Η συσκευή αυτή, ένα φωτονικό κύκλωμα στην ουσία, μπορεί να παρακάμψει το gridlock που λαμβάνει χώρα όταν οι πληροφορίες που έρχονται από τις οπτικές ίνες με την ταχύτητα του φωτός, αναγκάζονται σε ένα bottleneck εξαιτίας του ότι πρέπει να επεξεργαστούν από παλιάς τεχνολογίας ηλεκτρονικά εξαρτήματα.
Με αυτές τις εξελίξεις, θα μπορούμε να έχουμε σχεδόν άμεση, απεριόριστη και αλάνθαστη πρόσβαση στο Internet από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου, είπε ο καθηγητής.
Την απόφαση φυσικά για ένα τόσο γρήγορο Internet θα την πάρει η αγορά, με τη ζήτηση που θα έχει. Η δουλειά βέβαια των ανθρώπων στο CUDOS είναι η παροχή της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας στον τομέα των οπτικών ινών, υπερπηδώντας όποια εμπόδια, προσφέροντας τα μέγιστα που μπορεί να προσφέρουν τα οπτικά δίκτυα.
Οι χαράξεις chip αυτό στην ουσία είπε ο καθηγητής, έχουν περίπου τον ίδιο ρόλο με τις γραμμές των τραίνων που τους αλλάζουν την κατεύθυνση κίνησης - τα δεδομένα έρχονται και αντί να καθυστερούν στην "ουρά", διαχωρίζονται άμεσα και διαμοιράζονται εκεί που πρέπει.
Πάντως, όπως είπαμε και παραπάνω, αυτή η τεχνολογία θα αργήσει λίγο. Και σίγουρα δε θα εφαρμοστεί πρώτα στην Αυστραλία.
